Conjugaison:français/ironiser

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en français
ironiser
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de ironiser, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
j’ ironise \ʒ‿ i.ʁɔ.niz\
tu  ironises \ty  i.ʁɔ.niz\
il/elle/on  ironise \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ i.ʁɔ.niz\
nous  ironisons \nu.z‿ i.ʁɔ.ni.zɔ̃\
vous  ironisez \vu.z‿ i.ʁɔ.ni.ze\
ils/elles  ironisent \[il/ɛl].z‿ i.ʁɔ.niz\
Passé composé
j’ai  ironisé  \ʒ‿e i.ʁɔ.ni.ze\
tu as  ironisé  \ty a.z‿i.ʁɔ.ni.ze\
il/elle/on a  ironisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.i.ʁɔ.ni.ze\
nous avons  ironisé  \nu.z‿a.vɔ̃.z‿i.ʁɔ.ni.ze\
vous avez  ironisé  \vu.z‿a.ve.z‿i.ʁɔ.ni.ze\
ils/elles ont  ironisé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃.t‿i.ʁɔ.ni.ze\
Imparfait
j’ ironisais \ʒ‿ i.ʁɔ.ni.zɛ\
tu  ironisais \ty  i.ʁɔ.ni.zɛ\
il/elle/on  ironisait \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ i.ʁɔ.ni.zɛ\
nous  ironisions \nu.z‿ i.ʁɔ.ni.zjɔ̃\
vous  ironisiez \vu.z‿ i.ʁɔ.ni.zje\
ils/elles  ironisaient \[il/ɛl].z‿ i.ʁɔ.ni.zɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  ironisé  \ʒ‿a.vɛ.z‿i.ʁɔ.ni.ze\
tu avais  ironisé  \ty a.vɛ.z‿i.ʁɔ.ni.ze\
il/elle/on avait  ironisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ.t‿i.ʁɔ.ni.ze\
nous avions  ironisé  \nu.z‿a.vjɔ̃.z‿i.ʁɔ.ni.ze\
vous aviez  ironisé  \vu.z‿a.vje.z‿i.ʁɔ.ni.ze\
ils/elles avaient  ironisé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ.t‿i.ʁɔ.ni.ze\
Passé simple
j’ ironisai \ʒ‿ i.ʁɔ.ni.ze\
tu  ironisas \ty  i.ʁɔ.ni.za\
il/elle/on  ironisa \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ i.ʁɔ.ni.za\
nous  ironisâmes \nu.z‿ i.ʁɔ.ni.zam\
vous  ironisâtes \vu.z‿ i.ʁɔ.ni.zat\
ils/elles  ironisèrent \[il/ɛl].z‿ i.ʁɔ.ni.zɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  ironisé  \ʒ‿y.z‿i.ʁɔ.ni.ze\
tu eus  ironisé  \ty y.z‿i.ʁɔ.ni.ze\
il/elle/on eut  ironisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿i.ʁɔ.ni.ze\
nous eûmes  ironisé  \nu.z‿ym.z‿i.ʁɔ.ni.ze\
vous eûtes  ironisé  \vu.z‿yt.z‿i.ʁɔ.ni.ze\
ils/elles eurent  ironisé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ.t‿i.ʁɔ.ni.ze\
Futur simple
j’ ironiserai \ʒ‿ i.ʁɔ.ni.z(ə.)ʁe\
tu  ironiseras \ty  i.ʁɔ.ni.z(ə.)ʁa\
il/elle/on  ironisera \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ i.ʁɔ.ni.z(ə.)ʁa\
nous  ironiserons \nu.z‿ i.ʁɔ.ni.z(ə.)ʁɔ̃\
vous  ironiserez \vu.z‿ i.ʁɔ.ni.z(ə.)ʁe\
ils/elles  ironiseront \[il/ɛl].z‿ i.ʁɔ.ni.z(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  ironisé  \ʒ‿o.ʁe i.ʁɔ.ni.ze\
tu auras  ironisé  \ty o.ʁa.z‿i.ʁɔ.ni.ze\
il/elle/on aura  ironisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa i.ʁɔ.ni.ze\
nous aurons  ironisé  \nu.z‿o.ʁɔ̃.z‿i.ʁɔ.ni.ze\
vous aurez  ironisé  \vu.z‿o.ʁe.z‿i.ʁɔ.ni.ze\
ils/elles auront  ironisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃.t‿i.ʁɔ.ni.ze\

Subjonctif

Présent
que j’ ironise \kə ʒ‿ i.ʁɔ.niz\
que tu  ironises \kə ty  i.ʁɔ.niz\
qu’il/elle/on  ironise \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ i.ʁɔ.niz\
que nous  ironisions \kə nu.z‿ i.ʁɔ.ni.zjɔ̃\
que vous  ironisiez \kə vu.z‿ i.ʁɔ.ni.zje\
qu’ils/elles  ironisent \k‿[il/ɛl].z‿ i.ʁɔ.niz\
Passé
que j’aie  ironisé  \kə ʒ‿ɛ i.ʁɔ.ni.ze\
que tu aies  ironisé  \kə ty ɛ.z‿i.ʁɔ.ni.ze\
qu’il/elle/on ait  ironisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ.t‿i.ʁɔ.ni.ze\
que nous ayons  ironisé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃.z‿i.ʁɔ.ni.ze\
que vous ayez  ironisé  \kə vu.z‿ɛ.je.z‿i.ʁɔ.ni.ze\
qu’ils/elles aient  ironisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ.t‿i.ʁɔ.ni.ze\
Imparfait
que j’ ironisasse \kə ʒ‿ i.ʁɔ.ni.zas\
que tu  ironisasses \kə ty  i.ʁɔ.ni.zas\
qu’il/elle/on  ironisât \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ i.ʁɔ.ni.za\
que nous  ironisassions \kə nu.z‿ i.ʁɔ.ni.za.sjɔ̃\
que vous  ironisassiez \kə vu.z‿ i.ʁɔ.ni.za.sje\
qu’ils/elles  ironisassent \k‿[il/ɛl].z‿ i.ʁɔ.ni.zas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  ironisé  \kə ʒ‿ys i.ʁɔ.ni.ze\
que tu eusses  ironisé  \kə ty ys.z‿i.ʁɔ.ni.ze\
qu’il/elle/on eût  ironisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿i.ʁɔ.ni.ze\
que nous eussions  ironisé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃.z‿i.ʁɔ.ni.ze\
que vous eussiez  ironisé  \kə vu.z‿y.sje.z‿i.ʁɔ.ni.ze\
qu’ils/elles eussent  ironisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys.t‿i.ʁɔ.ni.ze\

Conditionnel

Impératif

Présent
  ironise  \i.ʁɔ.niz\
  ironisons  \i.ʁɔ.ni.zɔ̃\
  ironisez  \i.ʁɔ.ni.ze\
Passé
 aie  ironisé   \ɛ i.ʁɔ.ni.ze\ 
 ayons  ironisé   \ɛ.jɔ̃.z‿i.ʁɔ.ni.ze\ 
 ayez  ironisé   \ɛ.je.z‿i.ʁɔ.ni.ze\