Conjugaison:français/mitarder

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en français
mitarder
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de mitarder, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  mitarde \ʒə  mi.taʁd\
tu  mitardes \ty  mi.taʁd\
il/elle/on  mitarde \[il/ɛl/ɔ̃]  mi.taʁd\
nous  mitardons \nu  mi.taʁ.dɔ̃\
vous  mitardez \vu  mi.taʁ.de\
ils/elles  mitardent \[il/ɛl]  mi.taʁd\
Passé composé
j’ai  mitardé  \ʒ‿e mi.taʁ.de\
tu as  mitardé  \ty a mi.taʁ.de\
il/elle/on a  mitardé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a mi.taʁ.de\
nous avons  mitardé  \nu.z‿a.vɔ̃ mi.taʁ.de\
vous avez  mitardé  \vu.z‿a.ve mi.taʁ.de\
ils/elles ont  mitardé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ mi.taʁ.de\
Imparfait
je  mitardais \ʒə  mi.taʁ.dɛ\
tu  mitardais \ty  mi.taʁ.dɛ\
il/elle/on  mitardait \[il/ɛl/ɔ̃]  mi.taʁ.dɛ\
nous  mitardions \nu  mi.taʁ.djɔ̃\
vous  mitardiez \vu  mi.taʁ.dje\
ils/elles  mitardaient \[il/ɛl]  mi.taʁ.dɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  mitardé  \ʒ‿a.vɛ mi.taʁ.de\
tu avais  mitardé  \ty a.vɛ mi.taʁ.de\
il/elle/on avait  mitardé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ mi.taʁ.de\
nous avions  mitardé  \nu.z‿a.vjɔ̃ mi.taʁ.de\
vous aviez  mitardé  \vu.z‿a.vje mi.taʁ.de\
ils/elles avaient  mitardé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ mi.taʁ.de\
Passé simple
je  mitardai \ʒə  mi.taʁ.de\
tu  mitardas \ty  mi.taʁ.da\
il/elle/on  mitarda \[il/ɛl/ɔ̃]  mi.taʁ.da\
nous  mitardâmes \nu  mi.taʁ.dam\
vous  mitardâtes \vu  mi.taʁ.dat\
ils/elles  mitardèrent \[il/ɛl]  mi.taʁ.dɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  mitardé  \ʒ‿y mi.taʁ.de\
tu eus  mitardé  \ty y mi.taʁ.de\
il/elle/on eut  mitardé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y mi.taʁ.de\
nous eûmes  mitardé  \nu.z‿ym mi.taʁ.de\
vous eûtes  mitardé  \vu.z‿yt mi.taʁ.de\
ils/elles eurent  mitardé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ mi.taʁ.de\
Futur simple
je  mitarderai \ʒə  mi.taʁ.d(ə.)ʁe\
tu  mitarderas \ty  mi.taʁ.d(ə.)ʁa\
il/elle/on  mitardera \[il/ɛl/ɔ̃]  mi.taʁ.d(ə.)ʁa\
nous  mitarderons \nu  mi.taʁ.d(ə.)ʁɔ̃\
vous  mitarderez \vu  mi.taʁ.d(ə.)ʁe\
ils/elles  mitarderont \[il/ɛl]  mi.taʁ.d(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  mitardé  \ʒ‿o.ʁe mi.taʁ.de\
tu auras  mitardé  \ty o.ʁa mi.taʁ.de\
il/elle/on aura  mitardé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa mi.taʁ.de\
nous aurons  mitardé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ mi.taʁ.de\
vous aurez  mitardé  \vu.z‿o.ʁe mi.taʁ.de\
ils/elles auront  mitardé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ mi.taʁ.de\

Subjonctif

Présent
que je  mitarde \kə ʒə  mi.taʁd\
que tu  mitardes \kə ty  mi.taʁd\
qu’il/elle/on  mitarde \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  mi.taʁd\
que nous  mitardions \kə nu  mi.taʁ.djɔ̃\
que vous  mitardiez \kə vu  mi.taʁ.dje\
qu’ils/elles  mitardent \k‿[il/ɛl]  mi.taʁd\
Passé
que j’aie  mitardé  \kə ʒ‿ɛ mi.taʁ.de\
que tu aies  mitardé  \kə ty ɛ mi.taʁ.de\
qu’il/elle/on ait  mitardé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ mi.taʁ.de\
que nous ayons  mitardé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ mi.taʁ.de\
que vous ayez  mitardé  \kə vu.z‿ɛ.je mi.taʁ.de\
qu’ils/elles aient  mitardé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ mi.taʁ.de\
Imparfait
que je  mitardasse \kə ʒə  mi.taʁ.das\
que tu  mitardasses \kə ty  mi.taʁ.das\
qu’il/elle/on  mitardât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  mi.taʁ.da\
que nous  mitardassions \kə nu  mi.taʁ.da.sjɔ̃\
que vous  mitardassiez \kə vu  mi.taʁ.da.sje\
qu’ils/elles  mitardassent \k‿[il/ɛl]  mi.taʁ.das\
Plus-que-parfait
que j’eusse  mitardé  \kə ʒ‿ys mi.taʁ.de\
que tu eusses  mitardé  \kə ty ys mi.taʁ.de\
qu’il/elle/on eût  mitardé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y mi.taʁ.de\
que nous eussions  mitardé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ mi.taʁ.de\
que vous eussiez  mitardé  \kə vu.z‿y.sje mi.taʁ.de\
qu’ils/elles eussent  mitardé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys mi.taʁ.de\

Conditionnel

Impératif

Présent
  mitarde  \mi.taʁd\
  mitardons  \mi.taʁ.dɔ̃\
  mitardez  \mi.taʁ.de\
Passé
 aie  mitardé   \ɛ mi.taʁ.de\ 
 ayons  mitardé   \ɛ.jɔ̃ mi.taʁ.de\ 
 ayez  mitardé   \ɛ.je mi.taʁ.de\