Conjugaison:français/quittancer

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en français
quittancer
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1-cer}}

Conjugaison de quittancer, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  quittance \ʒə  ki.tɑ̃s\
tu  quittances \ty  ki.tɑ̃s\
il/elle/on  quittance \[il/ɛl/ɔ̃]  ki.tɑ̃s\
nous  quittançons \nu  ki.tɑ̃.sɔ̃\
vous  quittancez \vu  ki.tɑ̃.se\
ils/elles  quittancent \[il/ɛl]  ki.tɑ̃s\
Passé composé
j’ai  quittancé  \ʒ‿e ki.tɑ̃.se\
tu as  quittancé  \ty a ki.tɑ̃.se\
il/elle/on a  quittancé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a ki.tɑ̃.se\
nous avons  quittancé  \nu.z‿a.vɔ̃ ki.tɑ̃.se\
vous avez  quittancé  \vu.z‿a.ve ki.tɑ̃.se\
ils/elles ont  quittancé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ ki.tɑ̃.se\
Imparfait
je  quittançais \ʒə  ki.tɑ̃.sɛ\
tu  quittançais \ty  ki.tɑ̃.sɛ\
il/elle/on  quittançait \[il/ɛl/ɔ̃]  ki.tɑ̃.sɛ\
nous  quittancions \nu  ki.tɑ̃.sjɔ̃\
vous  quittanciez \vu  ki.tɑ̃.sje\
ils/elles  quittançaient \[il/ɛl]  ki.tɑ̃.sɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  quittancé  \ʒ‿a.vɛ ki.tɑ̃.se\
tu avais  quittancé  \ty a.vɛ ki.tɑ̃.se\
il/elle/on avait  quittancé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ ki.tɑ̃.se\
nous avions  quittancé  \nu.z‿a.vjɔ̃ ki.tɑ̃.se\
vous aviez  quittancé  \vu.z‿a.vje ki.tɑ̃.se\
ils/elles avaient  quittancé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ ki.tɑ̃.se\
Passé simple
je  quittançai \ʒə  ki.tɑ̃.se\
tu  quittanças \ty  ki.tɑ̃.sa\
il/elle/on  quittança \[il/ɛl/ɔ̃]  ki.tɑ̃.sa\
nous  quittançâmes \nu  ki.tɑ̃.sam\
vous  quittançâtes \vu  ki.tɑ̃.sat\
ils/elles  quittancèrent \[il/ɛl]  ki.tɑ̃.sɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  quittancé  \ʒ‿y ki.tɑ̃.se\
tu eus  quittancé  \ty y ki.tɑ̃.se\
il/elle/on eut  quittancé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ki.tɑ̃.se\
nous eûmes  quittancé  \nu.z‿ym ki.tɑ̃.se\
vous eûtes  quittancé  \vu.z‿yt ki.tɑ̃.se\
ils/elles eurent  quittancé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ ki.tɑ̃.se\
Futur simple
je  quittancerai \ʒə  ki.tɑ̃.s(ə.)ʁe\
tu  quittanceras \ty  ki.tɑ̃.s(ə.)ʁa\
il/elle/on  quittancera \[il/ɛl/ɔ̃]  ki.tɑ̃.s(ə.)ʁa\
nous  quittancerons \nu  ki.tɑ̃.s(ə.)ʁɔ̃\
vous  quittancerez \vu  ki.tɑ̃.s(ə.)ʁe\
ils/elles  quittanceront \[il/ɛl]  ki.tɑ̃.s(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  quittancé  \ʒ‿o.ʁe ki.tɑ̃.se\
tu auras  quittancé  \ty o.ʁa ki.tɑ̃.se\
il/elle/on aura  quittancé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa ki.tɑ̃.se\
nous aurons  quittancé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ ki.tɑ̃.se\
vous aurez  quittancé  \vu.z‿o.ʁe ki.tɑ̃.se\
ils/elles auront  quittancé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ ki.tɑ̃.se\

Subjonctif

Présent
que je  quittance \kə ʒə  ki.tɑ̃s\
que tu  quittances \kə ty  ki.tɑ̃s\
qu’il/elle/on  quittance \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ki.tɑ̃s\
que nous  quittancions \kə nu  ki.tɑ̃.sjɔ̃\
que vous  quittanciez \kə vu  ki.tɑ̃.sje\
qu’ils/elles  quittancent \k‿[il/ɛl]  ki.tɑ̃s\
Passé
que j’aie  quittancé  \kə ʒ‿ɛ ki.tɑ̃.se\
que tu aies  quittancé  \kə ty ɛ ki.tɑ̃.se\
qu’il/elle/on ait  quittancé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ ki.tɑ̃.se\
que nous ayons  quittancé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ ki.tɑ̃.se\
que vous ayez  quittancé  \kə vu.z‿ɛ.je ki.tɑ̃.se\
qu’ils/elles aient  quittancé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ ki.tɑ̃.se\
Imparfait
que je  quittançasse \kə ʒə  ki.tɑ̃.sas\
que tu  quittançasses \kə ty  ki.tɑ̃.sas\
qu’il/elle/on  quittançât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ki.tɑ̃.sa\
que nous  quittançassions \kə nu  ki.tɑ̃.sa.sjɔ̃\
que vous  quittançassiez \kə vu  ki.tɑ̃.sa.sje\
qu’ils/elles  quittançassent \k‿[il/ɛl]  ki.tɑ̃.sas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  quittancé  \kə ʒ‿ys ki.tɑ̃.se\
que tu eusses  quittancé  \kə ty ys ki.tɑ̃.se\
qu’il/elle/on eût  quittancé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ki.tɑ̃.se\
que nous eussions  quittancé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ ki.tɑ̃.se\
que vous eussiez  quittancé  \kə vu.z‿y.sje ki.tɑ̃.se\
qu’ils/elles eussent  quittancé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys ki.tɑ̃.se\

Conditionnel

Impératif

Présent
  quittance  \ki.tɑ̃s\
  quittançons  \ki.tɑ̃.sɔ̃\
  quittancez  \ki.tɑ̃.se\
Passé
 aie  quittancé   \ɛ ki.tɑ̃.se\ 
 ayons  quittancé   \ɛ.jɔ̃ ki.tɑ̃.se\ 
 ayez  quittancé   \ɛ.je ki.tɑ̃.se\