Conjugaison:français/scripturaliser

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en français
scripturaliser
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de scripturaliser, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  scripturalise \ʒə  skʁip.ty.ʁa.liz\
tu  scripturalises \ty  skʁip.ty.ʁa.liz\
il/elle/on  scripturalise \[il/ɛl/ɔ̃]  skʁip.ty.ʁa.liz\
nous  scripturalisons \nu  skʁip.ty.ʁa.li.zɔ̃\
vous  scripturalisez \vu  skʁip.ty.ʁa.li.ze\
ils/elles  scripturalisent \[il/ɛl]  skʁip.ty.ʁa.liz\
Passé composé
j’ai  scripturalisé  \ʒ‿e skʁip.ty.ʁa.li.ze\
tu as  scripturalisé  \ty a skʁip.ty.ʁa.li.ze\
il/elle/on a  scripturalisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a skʁip.ty.ʁa.li.ze\
nous avons  scripturalisé  \nu.z‿a.vɔ̃ skʁip.ty.ʁa.li.ze\
vous avez  scripturalisé  \vu.z‿a.ve skʁip.ty.ʁa.li.ze\
ils/elles ont  scripturalisé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ skʁip.ty.ʁa.li.ze\
Imparfait
je  scripturalisais \ʒə  skʁip.ty.ʁa.li.zɛ\
tu  scripturalisais \ty  skʁip.ty.ʁa.li.zɛ\
il/elle/on  scripturalisait \[il/ɛl/ɔ̃]  skʁip.ty.ʁa.li.zɛ\
nous  scripturalisions \nu  skʁip.ty.ʁa.li.zjɔ̃\
vous  scripturalisiez \vu  skʁip.ty.ʁa.li.zje\
ils/elles  scripturalisaient \[il/ɛl]  skʁip.ty.ʁa.li.zɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  scripturalisé  \ʒ‿a.vɛ skʁip.ty.ʁa.li.ze\
tu avais  scripturalisé  \ty a.vɛ skʁip.ty.ʁa.li.ze\
il/elle/on avait  scripturalisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ skʁip.ty.ʁa.li.ze\
nous avions  scripturalisé  \nu.z‿a.vjɔ̃ skʁip.ty.ʁa.li.ze\
vous aviez  scripturalisé  \vu.z‿a.vje skʁip.ty.ʁa.li.ze\
ils/elles avaient  scripturalisé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ skʁip.ty.ʁa.li.ze\
Passé simple
je  scripturalisai \ʒə  skʁip.ty.ʁa.li.ze\
tu  scripturalisas \ty  skʁip.ty.ʁa.li.za\
il/elle/on  scripturalisa \[il/ɛl/ɔ̃]  skʁip.ty.ʁa.li.za\
nous  scripturalisâmes \nu  skʁip.ty.ʁa.li.zam\
vous  scripturalisâtes \vu  skʁip.ty.ʁa.li.zat\
ils/elles  scripturalisèrent \[il/ɛl]  skʁip.ty.ʁa.li.zɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  scripturalisé  \ʒ‿y skʁip.ty.ʁa.li.ze\
tu eus  scripturalisé  \ty y skʁip.ty.ʁa.li.ze\
il/elle/on eut  scripturalisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y skʁip.ty.ʁa.li.ze\
nous eûmes  scripturalisé  \nu.z‿ym skʁip.ty.ʁa.li.ze\
vous eûtes  scripturalisé  \vu.z‿yt skʁip.ty.ʁa.li.ze\
ils/elles eurent  scripturalisé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ skʁip.ty.ʁa.li.ze\
Futur simple
je  scripturaliserai \ʒə  skʁip.ty.ʁa.li.z(ə.)ʁe\
tu  scripturaliseras \ty  skʁip.ty.ʁa.li.z(ə.)ʁa\
il/elle/on  scripturalisera \[il/ɛl/ɔ̃]  skʁip.ty.ʁa.li.z(ə.)ʁa\
nous  scripturaliserons \nu  skʁip.ty.ʁa.li.z(ə.)ʁɔ̃\
vous  scripturaliserez \vu  skʁip.ty.ʁa.li.z(ə.)ʁe\
ils/elles  scripturaliseront \[il/ɛl]  skʁip.ty.ʁa.li.z(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  scripturalisé  \ʒ‿o.ʁe skʁip.ty.ʁa.li.ze\
tu auras  scripturalisé  \ty o.ʁa skʁip.ty.ʁa.li.ze\
il/elle/on aura  scripturalisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa skʁip.ty.ʁa.li.ze\
nous aurons  scripturalisé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ skʁip.ty.ʁa.li.ze\
vous aurez  scripturalisé  \vu.z‿o.ʁe skʁip.ty.ʁa.li.ze\
ils/elles auront  scripturalisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ skʁip.ty.ʁa.li.ze\

Subjonctif

Présent
que je  scripturalise \kə ʒə  skʁip.ty.ʁa.liz\
que tu  scripturalises \kə ty  skʁip.ty.ʁa.liz\
qu’il/elle/on  scripturalise \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  skʁip.ty.ʁa.liz\
que nous  scripturalisions \kə nu  skʁip.ty.ʁa.li.zjɔ̃\
que vous  scripturalisiez \kə vu  skʁip.ty.ʁa.li.zje\
qu’ils/elles  scripturalisent \k‿[il/ɛl]  skʁip.ty.ʁa.liz\
Passé
que j’aie  scripturalisé  \kə ʒ‿ɛ skʁip.ty.ʁa.li.ze\
que tu aies  scripturalisé  \kə ty ɛ skʁip.ty.ʁa.li.ze\
qu’il/elle/on ait  scripturalisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ skʁip.ty.ʁa.li.ze\
que nous ayons  scripturalisé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ skʁip.ty.ʁa.li.ze\
que vous ayez  scripturalisé  \kə vu.z‿ɛ.je skʁip.ty.ʁa.li.ze\
qu’ils/elles aient  scripturalisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ skʁip.ty.ʁa.li.ze\
Imparfait
que je  scripturalisasse \kə ʒə  skʁip.ty.ʁa.li.zas\
que tu  scripturalisasses \kə ty  skʁip.ty.ʁa.li.zas\
qu’il/elle/on  scripturalisât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  skʁip.ty.ʁa.li.za\
que nous  scripturalisassions \kə nu  skʁip.ty.ʁa.li.za.sjɔ̃\
que vous  scripturalisassiez \kə vu  skʁip.ty.ʁa.li.za.sje\
qu’ils/elles  scripturalisassent \k‿[il/ɛl]  skʁip.ty.ʁa.li.zas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  scripturalisé  \kə ʒ‿ys skʁip.ty.ʁa.li.ze\
que tu eusses  scripturalisé  \kə ty ys skʁip.ty.ʁa.li.ze\
qu’il/elle/on eût  scripturalisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y skʁip.ty.ʁa.li.ze\
que nous eussions  scripturalisé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ skʁip.ty.ʁa.li.ze\
que vous eussiez  scripturalisé  \kə vu.z‿y.sje skʁip.ty.ʁa.li.ze\
qu’ils/elles eussent  scripturalisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys skʁip.ty.ʁa.li.ze\

Conditionnel

Présent
je  scripturaliserais \ʒə  skʁip.ty.ʁa.li.z(ə.)ʁɛ\
tu  scripturaliserais \ty  skʁip.ty.ʁa.li.z(ə.)ʁɛ\
il/elle/on  scripturaliserait \[il/ɛl/ɔ̃]  skʁip.ty.ʁa.li.z(ə.)ʁɛ\
nous  scripturaliserions \nu  skʁip.ty.ʁa.li.zə.ʁjɔ̃\
vous  scripturaliseriez \vu  skʁip.ty.ʁa.li.zə.ʁje\
ils/elles  scripturaliseraient \[il/ɛl]  skʁip.ty.ʁa.li.z(ə.)ʁɛ\
Passé
j’aurais  scripturalisé  \ʒ‿o.ʁɛ skʁip.ty.ʁa.li.ze\
tu aurais  scripturalisé  \ty o.ʁɛ skʁip.ty.ʁa.li.ze\
il/elle/on aurait  scripturalisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁɛ skʁip.ty.ʁa.li.ze\
nous aurions  scripturalisé  \nu.z‿o.ʁjɔ̃ skʁip.ty.ʁa.li.ze\
vous auriez  scripturalisé  \vu.z‿o.ʁje skʁip.ty.ʁa.li.ze\
ils/elles auraient  scripturalisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɛ skʁip.ty.ʁa.li.ze\

Impératif

Présent
  scripturalise  \skʁip.ty.ʁa.liz\
  scripturalisons  \skʁip.ty.ʁa.li.zɔ̃\
  scripturalisez  \skʁip.ty.ʁa.li.ze\
Passé
 aie  scripturalisé   \ɛ skʁip.ty.ʁa.li.ze\ 
 ayons  scripturalisé   \ɛ.jɔ̃ skʁip.ty.ʁa.li.ze\ 
 ayez  scripturalisé   \ɛ.je skʁip.ty.ʁa.li.ze\