ainoa

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Finnois[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Adjectif [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif ainoa ainoat
Génitif ainoan ainoiden
ainoitten
ainoain
Partitif ainoaa ainoita
Accusatif ainoa[1]
ainoan[2]
ainoat
Inessif ainoassa ainoissa
Illatif ainoaan ainoihin
Élatif ainoasta ainoista
Adessif ainoalla ainoilla
Allatif ainoalle ainoille
Ablatif ainoalta ainoilta
Essif ainoana ainoina
Translatif ainoaksi ainoiksi
Abessif ainoatta ainoitta
Instructif ainoin
Comitatif ainoine[3]
Distributif ainoittain
Prolatif ainoitse

ainoa \ˈɑi̯.no.ɑ\

  1. Seul, unique, exceptionnel, singulier.
    • ainoa maailmassa, ainoa laatuaan
      unique au monde, d’une qualité exceptionnelle
    • ainoassa maailmassa
      dans un monde unique
    • Se oli ainoa kerta, kun olen nähnyt hänet niin suutuksissa.
      C’était la seule/l’unique fois que je l’ai vu dans une colère pareille.
    • Olette ainoa, jolle olen uskalanut kertoa.
      Vous êtes le/la seul(e) à qui j’ai osé en parler.
    • Ette ole ainoa, joka ajattalee noin.
      Vous n’êtes pas le/la seul(e) à penser de cette façon.
  2. Moindre, un.
    • No, tämän ainoan kerran.
      C’est bon pour une fois.
    • Etkö löyänyt ainoatakaan?
      N’en as-tu pas trouvé le/la moindre ? N’en as-tu pas trouvé un(e) ?
    • En ymmärtänyt ainoatakaan sanaa.
      Je n’ai même pas compris un demi-mot.

Prononciation[modifier le wikicode]

Dérivés[modifier le wikicode]