amorfa

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Catalan[modifier le wikicode]

Forme d’adjectif [modifier le wikicode]

Nombre Singulier Pluriel
Masculin amorf
\Prononciation ?\
amorfs
\Prononciation ?\
Féminin amorfa
\Prononciation ?\
amorfes
\Prononciation ?\

amorfa \Prononciation ?\ féminin

  1. Féminin singulier de amorf.

Nom commun [modifier le wikicode]

Singulier Pluriel
amorfa
\Prononciation ?\
amorfes
\Prononciation ?\

amorfa \Prononciation ?\ féminin (pour un homme, on dit : amorf)

  1. Femme qui est amorphe.

Espagnol[modifier le wikicode]

Forme d’adjectif [modifier le wikicode]

Genre Singulier Pluriel
Masculin amorfo amorfos
Féminin amorfa amorfas

amorfa \aˈmoɾ.fa\

  1. Féminin singulier de amorfo.

Prononciation[modifier le wikicode]

Espéranto[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du grec ancien ἄμορφος, amorphos (« informe »).

Adjectif [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif amorfa
\a.ˈmor.fa\
amorfaj
\a.ˈmor.faj\
Accusatif amorfan
\a.ˈmor.fan\
amorfajn
\a.ˈmor.fajn\

amorfa \a.ˈmor.fa\

  1. Amorphe.
    • Ĉirkaŭe svarmis la senbrua, amorfa amaso de la hinoj en tiu nedeĉifrebla stranga, senorda ordego, kiu tute memorigis min al formikejo. — (Sándor Szathmári, Vojaĝo al Kazohinio, 1938)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

Ido[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du grec ancien ἄμορφος, amorphos (« informe »).

Adjectif [modifier le wikicode]

amorfa \a.ˈmɔr.fa\

  1. Amorphe.

Portugais[modifier le wikicode]

Forme d’adjectif [modifier le wikicode]

Singulier Pluriel
Masculin amorfo amorfos
Féminin amorfa amorfas

amorfa \ɐ.mˈɔɾ.fɐ\ (Lisbonne) \a.mˈɔɾ.fə\ (São Paulo)

  1. Féminin singulier de amorfo.