fagodiñ

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Breton[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Dérivé de fagod, avec le suffixe -iñ.

Verbe [modifier le wikicode]

fagodiñ \faˈɡoːdĩ\ intransitif-transitif direct (voir la conjugaison), base verbale fagod-

  1. Fagoter, faire des fagots, mettre en fagots.
    • — « Ar cʼhoad-mañ da ziskar, da faoutañ, da fagodiñ, da verniañ. » — (Amable-Emmanuel Troude et Gabriel Milin, Labous ar Wirionez ha marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, page 51)
      — « Ce bois-ci (est) à abattre, fendre, fagoter, entasser. »

Dérivés[modifier le wikicode]