hostitel

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Tchèque[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Dérivé de hostit (« accueillir »), avec le suffixe -el.

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif hostitelel hostitelelé
Génitif hostitelele hostitelelů
Datif hostiteleli hostitelelům
Accusatif hostitelele hostitelele
Vocatif hostiteleli hostiteleli
Locatif hostiteleli hostitelelích
Instrumental hostitelelem hostiteleli

hostitel \Prononciation ?\ masculin animé (pour une femme, on dit : hostitelka)

  1. Hôte, personne qui accueille ou qui héberge.
    • dobrý hostitel.
      un bon hôte.
  2. (Biologie) Hôte, hébergeur d'un parasite.
    • Infekce určitým parazitem může probíhat u aberatních hostitelů odlišně než u definitivního hostitele (např. vyšší či nižší patogenita).
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
  3. (Informatique) Hôte.

Synonymes[modifier le wikicode]

Dérivés[modifier le wikicode]

Voir aussi[modifier le wikicode]

  • hostitel sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque) 

Références[modifier le wikicode]