simus

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Français[modifier le wikicode]

Forme de nom commun [modifier le wikicode]

Singulier Pluriel
simu simus
\si.my\

simus \si.my\ féminin

  1. Pluriel de simu.

Anagrammes[modifier le wikicode]

Modifier la liste d’anagrammes

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du grec ancien σιμός, simós.

Adjectif [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif simus simă simum simī simae simă
Vocatif sime simă simum simī simae simă
Accusatif simum simăm simum simōs simās simă
Génitif simī simae simī simōrŭm simārŭm simōrŭm
Datif simō simae simō simīs simīs simīs
Ablatif simō simā simō simīs simīs simīs

simus \Prononciation ?\

  1. Camus, camard[1], plat, au nez aplati[2].
    • avibus, serpentibus, piscibus, foramina tantum ad olfactus sine naribus, et hinc cognomina Simorum. — (Pline. 11, 37, 59, § 158)
    • (Au sujet du dauphin) lingua est iis contra naturam aquatilium mobilis, brevis atque lata, haut differens suillae. pro voce gemitus humano similis, dorsum repandum, rostrum simum. qua de causa nomen simonis omnes miro modo agnoscunt maluntque ita appellari. — (Pline, Naturalis Historia, IX, 7, 23)
    • puer simā nare. — (Mart. 6, 39, 8)

Synonymes[modifier le wikicode]

Dérivés[modifier le wikicode]

Forme de verbe [modifier le wikicode]

sīmus

  1. Première personne du pluriel du subjonctif présent de sum.

Références[modifier le wikicode]