troer

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Ancien français[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe [modifier le wikicode]

troer \Prononciation ?\

  1. Trouer.
    • S’iert ses escuz et troez et perciez — (Le Couronnement de Louis, édition de Langlois, vers 369, circa 1135)
      S’il a ses écus troués et percés

Variantes[modifier le wikicode]

Dérivés dans d’autres langues[modifier le wikicode]

Breton[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Dérivé de tro, avec le suffixe -er.

Nom commun [modifier le wikicode]

Mutation Singulier Pluriel 1 Pluriel 2
Non muté troer troerien troerion
Adoucissante droer droerien droerion
Spirante zroer zroerien zroerion

troer \ˈtroː.ɛr\ masculin (pour une femme, on dit : troerez)

  1. Traducteur.
    • Yann-Vari ar Go a zo brudet dreist-holl evel troer hag embanner ar pezh-cʼhoari « Arzhur Vreizh ». — (Kañv, in Al Liamm, no 34, septembre-octobre 1952, page 56)
      Yann-Vari ar Go est connu principalement comme traducteur et éditeur de la pièce de théâtre « Arzhur Vreizh ».
    • Troerien ar Breujoù a voe karget da ziazezañ un doare-skrivañ nevez evit arnodennoù ar gargidi. — (Oscar Mac Uilis, An iwerzhoneg, in Al Liamm, no 5, automne 1947, page 26)
      Les traducteurs des assises furent chargés d’établir une nouvelle orthographe pour les examens des fonctionnaires.

Forme de verbe [modifier le wikicode]

Mutation Forme
Non muté troer
Adoucissante droer
Spirante zroer

troer \ˈtroː.ɛr\

  1. Impersonnel du présent de l’indicatif du verbe treiel/treiñ/troiñ.

Anagrammes[modifier le wikicode]