tronen
Breton[modifier le wikicode]
Forme de verbe [modifier le wikicode]
Mutation | Forme |
---|---|
Non muté | tronen |
Adoucissante | dronen |
Mixte | tronen |
tronen \ˈtrɔ̃ː.nɛn\
- Première personne du singulier de l’imparfait de l’indicatif du verbe troniñ.
Néerlandais[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe [modifier le wikicode]
Présent | Prétérit | |
---|---|---|
ik | troon | troonde |
jij | troont | |
hij, zij, het | troont | |
wij | tronen | troonden |
jullie | tronen | |
zij | tronen | |
u | troont | troonde |
Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
hebben | tronend | getroond |
tronen \Prononciation ?\ intransitif ou transitif
- Trôner.
- Mijn vader troonde op zijn fauteuil.
- Mon père trônait dans son fauteuil
- (Transitif) Entraîner.
- Hij troonde haar mee naar de bar.
- Il l'entraîna vers le bar.
Forme de nom commun [modifier le wikicode]
tronen \Prononciation ?\
- Pluriel de troon.
Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 94,8 % des Flamands,
- 97,7 % des Néerlandais.
Prononciation[modifier le wikicode]
- (Région à préciser) : écouter « tronen [Prononciation ?] »
Références[modifier le wikicode]
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]