verzinnen

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Allemand[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du moyen haut-allemand verzinen.[1]

Verbe [modifier le wikicode]

Mode ou
temps
Personne Forme
Présent 1re du sing. ich verzinne
2e du sing. du verzinnst
3e du sing. er verzinnt
Prétérit 1re du sing. ich verzinnte
Subjonctif II 1re du sing. ich verzinnte
Impératif 2e du sing. verzinn
verzinne!
2e du plur. verzinnt!
Participe passé verzinnt
Auxiliaire haben
voir conjugaison allemande

verzinnen \fɛɐ̯ˈt͡sɪnən\ transitif (voir la conjugaison)

  1. Étamer, recouvrir un ustensile de métal d’une couche d’étain fondu.

Notes[modifier le wikicode]

Étamer un miroir se dit belegen.

Dérivés[modifier le wikicode]

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. Duden|verzinnen

Sources[modifier le wikicode]

Bibliographie[modifier le wikicode]

  • Larousse - Dctionnaire allemand/français – français/allemand , éd. 1958, p 749.
  • Harrap’s compact – Dictionnaire allemand/français, éd. 2012, ISBN 978-2-81-870683-1, p 319.

Néerlandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

A rapprocher de l'allemand ersinnen, « inventer ».

Verbe [modifier le wikicode]

Présent Prétérit
ik verzin verzon
jij verzint
hij, zij, het verzint
wij verzinnen verzonnen
jullie verzinnen
zij verzinnen
u verzint verzon
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben verzinnend verzonnen

verzinnen \vœɾ.zɪ.nə:\

  1. Imaginer.

Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 98,7 % des Flamands,
  • 99,7 % des Néerlandais.

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]