Aller au contenu

ευτελής

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Du grec ancien εὐτελής, eutelḗs (« bon marché »).
cas singulier
masculin féminin neutre
nominatif ευτελής ευτελής ευτελές
génitif ευτελούς ευτελούς ευτελούς
accusatif ευτελή ευτελή ευτελές
vocatif ευτελή ευτελής ευτελές
cas pluriel
masculin féminin neutre
nominatif ευτελείς ευτελείς ευτελή
génitif ευτελών ευτελών ευτελών
accusatif ευτελείς ευτελείς ευτελή
vocatif ευτελείς ευτελείς ευτελή

ευτελής, eftelís \ef.teˈlis\

  1. Bon marché.
  2. De vil prix, négligeable.
    • ευτελές ποσό
      quantité négligeable

Références

[modifier le wikicode]
  • Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Fondation Manolis Triantafyllidis, 1998 (ευτελής)
Récupérée de "https://fr.wiktionary.org/w/index.php?title=ευτελής&oldid=30634052"