abdanken
Allemand
Étymologie
Verbe
Mode ou temps |
Personne | Forme |
---|---|---|
Présent | 1re du sing. | ich danke ab |
2e du sing. | du dankst ab | |
3e du sing. | er dankt ab | |
Prétérit | 1re du sing. | ich dankte ab |
Subjonctif II | 1re du sing. | ich dankte ab |
Impératif | 2e du sing. | dank(e) ab! |
2e du plur. | dankt ab! | |
Participe passé | abgedankt | |
Auxiliaire | haben | |
voir conjugaison allemande |
abdanken \ˈap.daŋ.kən\ ou \ˈap.daŋ.kn̩\ (voir la conjugaison) intransitif
- Abdiquer, démissionner.
- Am Ende des Ersten Weltkrieges dankten etliche Kaiser ab. : À la fin de la Première Guerre Mondiale, de nombreux empereurs abdiquèrent.
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « abdanken [ˈap.daŋ.kən] »
- Allemagne (Berlin) : écouter « abdanken [Prononciation ?] »