επικίνδυνος

Grec

Étymologie

Du grec ancien ἐπικίνδυνος, epikíndunos.

Adjectif

cas	singulier
	masculin		féminin		neutre
nominatif		επικίνδυνος		επικίνδυνη		επικίνδυνο
génitif		επικίνδυνου		επικίνδυνης		επικίνδυνου
accusatif		επικίνδυνο		επικίνδυνη		επικίνδυνο
vocatif		επικίνδυνε		επικίνδυνη		επικίνδυνο
cas	pluriel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		επικίνδυνοι		επικίνδυνες		επικίνδυνα
génitif		επικίνδυνων		επικίνδυνων		επικίνδυνων
accusatif		επικίνδυνους		επικίνδυνες		επικίνδυνα
vocatif		επικίνδυνοι		επικίνδυνες		επικίνδυνα

επικίνδυνος (epikíndhinos) \ɛ.pi.ˈcin.ði.nɔs\

1. Dangereux, périlleux, redoutable.
   • Όταν βρέχει, οι δρόμοι γίνονται επικίνδυνοι.