Befehl
Allemand
Étymologie
- Déverbal du moyen haut-allemand bevelhen apparenté à bevelen, bevel (« ordonner », « ordre ») en néerlandais.
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | der Befehl \bəˈfeːl\ |
die Befehle \bəˈfeːlə\ |
Accusatif | den Befehl \bəˈfeːl\ |
die Befehle \bəˈfeːlə\ |
Génitif | des Befehls \bəˈfeːls\ ou Befehles |
der Befehle \bəˈfeːlə\ |
Datif | dem Befehl \bəˈfeːl\ ou Befehle |
den Befehlen \bəˈfeːlən\ |
Befehl \bəˈfeːl\ masculin