μίασμα

Grec

Étymologie

Du grec ancien μίασμα, míasma (« souillure provenant d’un meurtre »).

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel
Nominatif	το	μίασμα	τα	μιάσματα
Génitif	του	μιάσματος	των	μιασμάτων
Accusatif	το	μίασμα	τα	μιάσματα
Vocatif		μίασμα		μιάσματα

μίασμα (míasma) \ˈmi.az.ma\ neutre

1. Miasme.

Grec ancien

Étymologie

De μιαίνω, miaínô (« salir, souiller, polluer, profaner, tacher »).

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel		Duel
Nominatif	τὸ	μίασμα	τὰ	μιάσματα	τὼ	μιάσματε
Vocatif		μίασμα		μιάσματα		μιάσματε
Accusatif	τὸ	μίασμα	τὰ	μιάσματα	τὼ	μιάσματε
Génitif	τοῦ	μιάσματος	τῶν	μιασμάτων	τοῖν	μιασμάτοιν
Datif	τῷ	μιάσματι	τοῖς	μιάσμασι(ν)	τοῖν	μιασμάτοιν

μίασμα, míasma \ˈmi.az.ma\ neutre

1. Souillure.
2. Personne souillée.

Références

• Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage