aanwijzen
Néerlandais[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
Verbe [modifier le wikicode]
| Présent | Prétérit | |
|---|---|---|
| ik | wijs aan | wees aan |
| jij | wijst aan | |
| hij, zij, het | wijst aan | |
| wij | wijzen aan | wezen aan |
| jullie | wijzen aan | |
| zij | wijzen aan | |
| u | wijst aan | wees aan |
| Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
| hebben | wijzen aand | aangewezen |
aanwijzen \Prononciation ?\ transitif
- Désigner, indiquer, montrer.
- De dader aanwijzen.
- Désigner le coupable.
- De naald wijst het noorden aan.
- L’aiguille indique le nord.
- Gasten hun plaats aanwijzen.
- Montrer leurs places aux invités.
- Met zijn vinger aanwijzen.
- Montrer du doigt.
- Iemand als zijn erfgenaam aanwijzen.
- Nommer quelqu’un son héritier.
- De dader aanwijzen.
- Désigner, attribuer.
- Een plaats aanwijzen.
- Assigner un endroit.
- Iemand zijn deel in de winst aanwijzen.
- Assigner à quelqu’un sa part au bénéfice.
- (Droit) Voor de rechtbank of voor de aangewezen rechter.
- Devant le tribunal ou le juge commis.
- De aangewezen notaris/
- Le notaire commis.
- Een plaats aanwijzen.
Synonymes[modifier le wikicode]
Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 99,6 % des Flamands,
- 99,7 % des Néerlandais.
Prononciation[modifier le wikicode]
- Pays-Bas : écouter « aanwijzen [Prononciation ?] »
Références[modifier le wikicode]
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]