abréngen

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Luxembourgeois[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

De bréngen (« apporter ») avec le préfixe verbal an- indiquant la destination.

Verbe [modifier le wikicode]

Infinitif abréngen
Verbe auxiliaire hunn
Participe passé abruecht
Indicatif
Présent -
-
hien, si, hatt bréngt an
-
-
si bréngen an
Passé
composé
-
-
hien, si, hatt huet abruecht
-
-
si hunn abruecht
Prétérit -
-
hien, si, hatt bruech an
-
-
si bruechen an
Plus-que-parfait -
-
hien, si, hatt hat abruecht
-
-
si haten abruecht
Futur I ech wäert abréngen
du wäerts abréngen
hien, si, hatt wäert abréngen
mir wäerten abréngen
dir wäert abréngen
si wäerten abréngen
Futur II ech wäert abruecht hunn
du wäerts abruecht hunn
hien / si, hatt wäert abruecht hunn
mir wäerten abruecht hunn
dir wäert abruecht hunn
si wäerten abruecht hunn
Conditionnel
Conditionnel
présent
-
-
hien, si, hatt géif abréngen
-
-
si géifen abréngen
-
-
hien, si, hatt bréich an
-
-
si bréichen an
Conditionnel
passé
-
-
hien, si, hatt hätt abruecht
-
-
si hätten abruecht
Impératif
-

abréngen \Prononciation ?\ transitif

  1. Rapporter (de l’argent).
    • Seng Konschtwierker hunn eréischt no sengem Doud Suen abruecht.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
  2. Apporter (fournir sa part).
    • D’Virschléi, déi dir an d’Debatt abruecht hutt, wäerte berücksichtegt ginn.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)