alen

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir aussi : Alen, aleŋ

Occitan[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Déverbal de alenar.

Nom commun [modifier le wikicode]

Singulier Pluriel
alen
\a.ˈlen\
alens
\a.ˈlens\

alen \a.ˈlen\ (graphie normalisée) masculin

  1. Haleine, respiration,souffle.
    • Sentiguèri l’alen de sa boca sus ma gauta. « T’aimi », me murmurèt a l’ausidor. — (Florian Vernet, Vida e engranatges, 2004 [1])
      Je sentis l’haleine de sa bouche sur ma joue. « Je t’aime », me murmura-t-elle à l’oreille.

Prononciation[modifier le wikicode]

  • France (Béarn) : écouter « alen [a.ˈlen] »

Références[modifier le wikicode]

Sranan[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun [modifier le wikicode]

alen \Prononciation ?\

  1. La pluie.

Tussentaal[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Adjectif [modifier le wikicode]

alen \Prononciation ?\

  1. Seul.

Références[modifier le wikicode]