dibrennañ
Breton[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Dérivé de prenn avec le préfixe di- et le suffixe -añ (avec une mutation consonantique par adoucissement prenn → brenn, après le préfixe di-).
Verbe [modifier le wikicode]
Mutation | Infinitif |
---|---|
Non muté | dibrennañ |
Adoucissante | zibrennañ |
Durcissante | tibrennañ |
dibrennañ \diˈbrɛ.nːã\ intransitif-transitif (voir la conjugaison), base verbale dibrenn-
- Déboutonner, défaire, ouvrir (un vêtement).
- Ouvrir (ce qui est fermé à clef).
- Skeiñ a reas ouzh an nor gant begoù he bizied hag he dibrennañ. — (Jakez Konan, Ur marc’hadour a Vontroulez, Al Liamm, 1981, p. 55.)
- Elle frappa à la porte du bout des doigts et l’ouvrit.
- Skeiñ a reas ouzh an nor gant begoù he bizied hag he dibrennañ. — (Jakez Konan, Ur marc’hadour a Vontroulez, Al Liamm, 1981, p. 55.)
Variantes[modifier le wikicode]