forŝiri
Espéranto
Étymologie
- Verbe composé de la racine ŝiri (« déchirer, arracher »), de l’affixe for (« loin ») et de la terminaison -i (« verbe ») .
Verbe
| Temps | Passé | Présent | Futur |
|---|---|---|---|
| Indicatif | forŝiris | forŝiras | forŝiros |
| Participe actif | forŝirinta(j,n) | forŝiranta(j,n) | forŝironta(j,n) |
| Participe passif | forŝirita(j,n) | forŝirata(j,n) | forŝirota(j,n) |
| Adverbe actif | forŝirinte | forŝirante | forŝironte |
| Adverbe passif | forŝirite | forŝirate | forŝirote |
| Substantif actif |
forŝirinto(j,n) forŝirintino(j,n) |
forŝiranto(j,n) forŝirantino(j,n) |
forŝironto(j,n) forŝirontino(j,n) |
| Subst. passif | forŝiritaĵo(j,n) | forŝirataĵo(j,n) | forŝirotaĵo(j,n) |
| Mode | Conditionnel | Volitif | Infinitif |
| Présent | forŝirus | forŝiru | forŝiri |
| voir le modèle “eo-conj” | |||
forŝiri \fɔɾ.ˈʃi.ɾi\ transitif Modèle:eo-motder
Prononciation
- France (Toulouse) : écouter « forŝiri [Prononciation ?] »