huutokauppa

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Finnois[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Composé de huuto (« cri ») et de kauppa (« commerce »).

Nom commun [modifier le wikicode]

Déclinaison
Cas Singulier Pluriel
Nominatif huutokauppa huutokaupat
Génitif huutokaupan huutokauppojen
huutokauppain (rare)
Partitif huutokauppaa huutokauppoja
Accusatif huutokauppa[1]
huutokaupan[2]
huutokaupat
Inessif huutokaupassa huutokaupoissa
Élatif huutokaupasta huutokaupoista
Illatif huutokauppaan huutokauppoihin
Adessif huutokaupalla huutokaupoilla
Ablatif huutokaupalta huutokaupoilta
Allatif huutokaupalle huutokaupoille
Essif huutokauppana huutokauppoina
Translatif huutokaupaksi huutokaupoiksi
Abessif huutokaupatta huutokaupoitta
Instructif huutokaupoin
Comitatif huutokauppoine-[3]
Notes [1] [2] [3]

[1]

  • Comme complément d’un infinitif dans une
    phrase positive dont le sujet est la troisième personne
    du singulier sans aucun pronom.
  • Comme complément d’un infinitif dans une
    phrase positive passive.
  • Dans toutes les phrases passives à n’importe
    quel mode.
  • Dans une phrase impérative positive dont le
    sujet est la deuxième personne du singulier, ou la
    première ou deuxième personne du pluriel.

[2]

  • Dans les phrases actives positives aux modes
    indicatif, conditionnel ou potentiel.
  • Dans une phrase impérative positive dont le
    sujet est la troisième personne du singulier ou du
    pluriel.

[3]

Avec suffixes
possessifs
Singulier Pluriel
1re personne huutokauppani huutokauppamme
2e personne huutokauppasi huutokauppanne
3e personne huutokauppansa

huutokauppa \ˈhuː.toˌkɑu̯p.pɑ\

  1. Vente aux enchères, vente à la criée, à l’encan.

Forme de nom commun [modifier le wikicode]

huutokauppa \ˈhuːtoˌkɑupːɑ\

  1. Accusatif II singulier de huutokauppa.