indolens

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Français[modifier le wikicode]

Forme d’adjectif [modifier le wikicode]

indolens \ɛ̃.dɔ.lɑ̃\ masculin pluriel

  1. (Archaïque, orthographe d’avant 1835) Ancien masculin pluriel de indolent.

Anagrammes[modifier le wikicode]

Modifier la liste d’anagrammes

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Dérivé de dolens, avec le préfixe in-.

Adjectif [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif indolens indolens indolens indolentēs indolentēs indolentia
Vocatif indolens indolens indolens indolentēs indolentēs indolentia
Accusatif indolentem indolentem indolens indolentēs indolentēs indolentia
Génitif indolentis indolentis indolentis indolentium indolentium indolentium
Datif indolentī indolentī indolentī indolentibus indolentibus indolentibus
Ablatif indolentī indolentī indolentī indolentibus indolentibus indolentibus

indolens \Prononciation ?\

  1. Apathique, qui ne souffre pas.

Dérivés[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]