liotarú
Kotava[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
Verbe [modifier le wikicode]
Personne | Présent | Passé | Futur |
---|---|---|---|
1re du sing. | liotarú | liotaruyú | liotarutú |
2e du sing. | liotarul | liotaruyul | liotarutul |
3e du sing. | liotarur | liotaruyur | liotarutur |
1re du plur. | liotarut | liotaruyut | liotarutut |
2e du plur. | liotaruc | liotaruyuc | liotarutuc |
3e du plur. | liotarud | liotaruyud | liotarutud |
4e du plur. | liotaruv | liotaruyuv | liotarutuv |
voir Conjugaison en kotava |
liotarú \liɔtaˈru\ ou \liotaˈru\ intransitif
Prononciation[modifier le wikicode]
- France : écouter « liotarú [liota'ru] »
Références[modifier le wikicode]
- Staren Fetcey, Verbe -arú et verbes composés, novembre 2017, 8 pages