obstinacion
:
Occitan[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Du latin obstinatio (« persévérance, fermeté »).
Nom commun [modifier le wikicode]
Singulier | Pluriel |
---|---|
obstinacion \ut.sti.na.ˈsju\ |
obstinacions \ut.sti.na.ˈsjus\ |
obstinacion \ut.sti.na.ˈsju\ féminin (graphie normalisée)
- Obstination, le fait de s’attacher opiniâtrement à une idée, à un sentiment, à une entreprise.
Synonymes[modifier le wikicode]
Références[modifier le wikicode]
- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001, ISBN 978-2-85910-300-7 → Consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2