runo
Finnois
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
Déclinaison
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | runo | runot |
Génitif | runon | runojen |
Partitif | runoa | runoja |
Accusatif | runo [1] runon [2] |
runot |
Inessif | runossa | runoissa |
Élatif | runosta | runoista |
Illatif | runoon | runoihin |
Adessif | runolla | runoilla |
Ablatif | runolta | runoilta |
Allatif | runolle | runoille |
Essif | runona | runoina |
Translatif | runoksi | runoiksi |
Abessif | runotta | runoitta |
Instructif | — | runoin |
Comitatif | — | runoine- [3] |
Notes [1] [2] [3]
|
Avec suffixes possessifs |
Singulier | Pluriel |
---|---|---|
1re personne | runoni | runomme |
2e personne | runosi | runonne |
3e personne | runonsa |
runo \ˈru.no\
Synonymes
- Rime :
- Rune :
- Érudit :
Dérivés
Forme de nom commun
runo \ˈruno\
- Accusatif II singulier de runo.
Ido
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
runo \ˈru.nɔ\ ( pluriel: runi \ˈru.ni\ )
- Rune.