sciens
Latin[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Participe présent adjectivé de scio.
Adjectif [modifier le wikicode]
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | sciens | sciens | sciens | scientēs | scientēs | scientia |
Vocatif | sciens | sciens | sciens | scientēs | scientēs | scientia |
Accusatif | scientem | scientem | sciens | scientēs | scientēs | scientia |
Génitif | scientis | scientis | scientis | scientium | scientium | scientium |
Datif | scientī | scientī | scientī | scientibus | scientibus | scientibus |
Ablatif | scientī | scientī | scientī | scientibus | scientibus | scientibus |
sciens \Prononciation ?\
- Qui sait, instruit, connaisseur.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Antonymes[modifier le wikicode]
Dérivés[modifier le wikicode]
Forme de verbe [modifier le wikicode]
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | sciens | sciens | sciens | scientēs | scientēs | scientia |
Vocatif | sciens | sciens | sciens | scientēs | scientēs | scientia |
Accusatif | scientem | scientem | sciens | scientēs | scientēs | scientia |
Génitif | scientis | scientis | scientis | scientium | scientium | scientium |
Datif | scientī | scientī | scientī | scientibus | scientibus | scientibus |
Ablatif | scientī | scientī | scientī | scientibus | scientibus | scientibus |
sciens \Prononciation ?\
Références[modifier le wikicode]
- « sciens », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage