skowyczeć

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Polonais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Dénominal de skowyt.

Verbe [modifier le wikicode]

skowyczeć \Prononciation ?\ imperfectif (perfectif : skowytnąć) (voir la conjugaison)

  1. Ululer, hurler, en parlant des chiens ou des loups.
    • Wilki jęły się cisnąć, przy strawie a szarpać, a skowyczeć, a ujadać, w końcu jeden drugiemu do gardzieli się rzucił i tę że kiereszował.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
  2. (Sens figuré) Gémir, se plaindre.

Variantes[modifier le wikicode]

Synonymes[modifier le wikicode]

Dérivés[modifier le wikicode]

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]