steen

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir aussi : Steen

Néerlandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du vieux néerlandais *stēn, issu du proto-germanique *stainaz.

Nom commun [modifier le wikicode]

Nombre Singulier Pluriel
Nom steen stenen
Diminutif steentje steentjes

steen \Prononciation ?\ neutre/masculin

  1. Pierre, roche.
    • ik ben niet van steen
      je ne suis pas de bois
    • (Sens figuré) steen en been klagen
      se répandre en lamentations, se lamenter
  2. Caillou.
  3. (Construction) Brique.
    • de eerste steen leggen
      poser la première pierre
  4. (Route) Pavé.
  5. (Médecine) Calcul, pierre.

Synonymes[modifier le wikicode]

pierre
caillou
brique
pavé
calcul

Dérivés[modifier le wikicode]

Apparentés étymologiques[modifier le wikicode]

Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,6 % des Flamands,
  • 98,9 % des Néerlandais.

Prononciation[modifier le wikicode]

Prononciation manquante. (Ajouter)

Références[modifier le wikicode]

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]