tibeteg

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Breton[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Dérivé de Tibet (« Tibet »), avec le suffixe -eg.

Nom commun [modifier le wikicode]

Mutation Singulier
Non muté tibeteg
Adoucissante dibeteg
Spirante zibeteg

tibeteg \ti.ˈbɛ.tːɛk\ masculin singulier

  1. (Linguistique) Tibétain, langue tibétaine.
    • Meur a gantved e padas al labour-se, en abeg dreist-holl d’ar bern bras a levriou a oa da drei, ha da ziaesderiou an droidigez end-eeun, an tibeteg o veva eur yez disheñvel a-grenn diouz ar sanskriteg ha diouz ar yezou ariek-all eus an Indez kar d’ar sanskriteg. — (Meven Mordiern, Prederiadennou diwar-benn ar Yezou hag ar Brezoneg, in Gwalarn, no 84, novembre 1935, page 60)
      Ce travail dura plusieurs siècles, en raison principalement de la grande quantité de livres qu’il y avait à traduire, et des difficultés même de la traduction, le tibétain étant une langue radicalement différente du sanskrit et des autres langues aryennes de l’Inde apparentées au sanskrit.
    • Troidigeziou ar Roll sakr e tibeteg ha diazezaduriou manatiou a gendalcʼhas adalek neuze hep diaesteriou. — (Remont Jestin, Ar Bouddha hag ar vouddhaadegez, in Gwalarn, no 95-96, octobre-novembre 1936, page 61)
      Les traductions du rouleau sacré en tibétain et l’établissement de monastères continuèrent alors sans difficultés.

Variantes[modifier le wikicode]

Dérivés[modifier le wikicode]

Apparentés étymologiques[modifier le wikicode]

Voir aussi[modifier le wikicode]

  • tibeteg sur l’encyclopédie Wikipédia (en breton) 

Références[modifier le wikicode]