vojlinio
Espéranto
Étymologie
- Substantif composé des racines vojo (« voie ») et linio (« ligne »), et de la terminaison -o (« substantif ») .
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | vojlinio \voj.li.ˈni.o\ |
vojlinioj \voj.li.ˈni.oj\ |
Accusatif | vojlinion \voj.li.ˈni.on\ |
vojliniojn \voj.li.ˈni.ojn\ |
vojlinio \voj.li.ˈni.o\
Prononciation
- France (Toulouse) : écouter « vojlinio [Prononciation ?] »