wogen

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir aussi : wogeń

Allemand[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe [modifier le wikicode]

Mode ou
temps
Personne Forme
Présent 1re du sing. ich woge
2e du sing. du wogst
3e du sing. er wogt
Prétérit 1re du sing. ich wogte
Subjonctif II 1re du sing. ich wogte
Impératif 2e du sing. wog
woge!
2e du plur. wogt!
Participe passé gewogt
Auxiliaire haben
voir conjugaison allemande

wogen \ˈvoːɡn̩\ (voir la conjugaison)

  1. Onduler.

Forme de verbe [modifier le wikicode]

wogen \ˈvoːɡn̩\

  1. Première personne du pluriel du prétérit de wiegen.
  2. Troisième personne du pluriel du prétérit de wiegen.

Prononciation[modifier le wikicode]

Néerlandais[modifier le wikicode]

Forme de verbe [modifier le wikicode]

wogen

  1. Du verbe wegen aux première, deuxième et troisième personnes du pluriel au prétérit.

Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 57,6 % des Flamands,
  • 71,0 % des Néerlandais.

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]