zoen

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Breton[modifier le wikicode]

Forme de verbe [modifier le wikicode]

Mutation Forme
Non muté toen
Adoucissante doen
Spirante zoen

zoen \ˈzoːɛn\

  1. Forme mutée de toen par spirantisation (t > z).

Flamand occidental[modifier le wikicode]

Forme de verbe [modifier le wikicode]

zoen

  1. (Sens incertain) ….
    Wa zoen ’k doen ?

Références[modifier le wikicode]

  • Hergé, D'aveteurn van Kuiftsje, Et Doenker Ejland, Casterman, 2015, ISBN 9789030327479, page 2

Néerlandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du verbe zoenen, « embrasser, baiser ».

Nom commun [modifier le wikicode]

zoen \zun\ (pluriel : zoenen)

  1. Baiser.

Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 98,7 % des Flamands,
  • 99,7 % des Néerlandais.

Anagrammes[modifier le wikicode]

Prononciation[modifier le wikicode]

Prononciation manquante. (Ajouter)

Références[modifier le wikicode]

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]