Conjugaison:français/brier

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en français
brier
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1-ier}}

Conjugaison de brier, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.

Note[modifier le wikicode]

  • Le doublement du i aux 1re et 2e personnes du pluriel de l’imparfait de l’indicatif et du présent du subjonctif des verbes en -ier est régulier.



Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  brie \ʒə  bʁi\
tu  bries \ty  bʁi\
il/elle/on  brie \[il/ɛl/ɔ̃]  bʁi\
nous  brions \nu  bʁi.jɔ̃\
vous  briez \vu  bʁi.je\
ils/elles  brient \[il/ɛl]  bʁi\
Passé composé
j’ai  brié  \ʒ‿e bʁi.je\
tu as  brié  \ty a bʁi.je\
il/elle/on a  brié  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a bʁi.je\
nous avons  brié  \nu.z‿a.vɔ̃ bʁi.je\
vous avez  brié  \vu.z‿a.ve bʁi.je\
ils/elles ont  brié  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ bʁi.je\
Imparfait
je  briais \ʒə  bʁi.jɛ\
tu  briais \ty  bʁi.jɛ\
il/elle/on  briait \[il/ɛl/ɔ̃]  bʁi.jɛ\
nous  briions \nu  bʁij.jɔ̃\
vous  briiez \vu  bʁij.je\
ils/elles  briaient \[il/ɛl]  bʁi.jɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  brié  \ʒ‿a.vɛ bʁi.je\
tu avais  brié  \ty a.vɛ bʁi.je\
il/elle/on avait  brié  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ bʁi.je\
nous avions  brié  \nu.z‿a.vjɔ̃ bʁi.je\
vous aviez  brié  \vu.z‿a.vje bʁi.je\
ils/elles avaient  brié  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ bʁi.je\
Passé simple
je  briai \ʒə  bʁi.je\
tu  brias \ty  bʁi.ja\
il/elle/on  bria \[il/ɛl/ɔ̃]  bʁi.ja\
nous  briâmes \nu  bʁi.jam\
vous  briâtes \vu  bʁi.jat\
ils/elles  brièrent \[il/ɛl]  bʁi.jɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  brié  \ʒ‿y bʁi.je\
tu eus  brié  \ty y bʁi.je\
il/elle/on eut  brié  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y bʁi.je\
nous eûmes  brié  \nu.z‿ym bʁi.je\
vous eûtes  brié  \vu.z‿yt bʁi.je\
ils/elles eurent  brié  \[i/ɛ]l.z‿yʁ bʁi.je\
Futur simple
je  brierai \ʒə  bʁi.ʁe\
tu  brieras \ty  bʁi.ʁa\
il/elle/on  briera \[il/ɛl/ɔ̃]  bʁi.ʁa\
nous  brierons \nu  bʁi.ʁɔ̃\
vous  brierez \vu  bʁi.ʁe\
ils/elles  brieront \[il/ɛl]  bʁi.ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  brié  \ʒ‿o.ʁe bʁi.je\
tu auras  brié  \ty o.ʁa bʁi.je\
il/elle/on aura  brié  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa bʁi.je\
nous aurons  brié  \nu.z‿o.ʁɔ̃ bʁi.je\
vous aurez  brié  \vu.z‿o.ʁe bʁi.je\
ils/elles auront  brié  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ bʁi.je\

Subjonctif

Présent
que je  brie \kə ʒə  bʁi\
que tu  bries \kə ty  bʁi\
qu’il/elle/on  brie \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  bʁi\
que nous  briions \kə nu  bʁij.jɔ̃\
que vous  briiez \kə vu  bʁij.je\
qu’ils/elles  brient \k‿[il/ɛl]  bʁi\
Passé
que j’aie  brié  \kə ʒ‿ɛ bʁi.je\
que tu aies  brié  \kə ty ɛ bʁi.je\
qu’il/elle/on ait  brié  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ bʁi.je\
que nous ayons  brié  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ bʁi.je\
que vous ayez  brié  \kə vu.z‿ɛ.je bʁi.je\
qu’ils/elles aient  brié  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ bʁi.je\
Imparfait
que je  briasse \kə ʒə  bʁi.jas\
que tu  briasses \kə ty  bʁi.jas\
qu’il/elle/on  briât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  bʁi.ja\
que nous  briassions \kə nu  bʁi.ja.sjɔ̃\
que vous  briassiez \kə vu  bʁi.ja.sje\
qu’ils/elles  briassent \k‿[il/ɛl]  bʁi.jas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  brié  \kə ʒ‿ys bʁi.je\
que tu eusses  brié  \kə ty ys bʁi.je\
qu’il/elle/on eût  brié  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y bʁi.je\
que nous eussions  brié  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ bʁi.je\
que vous eussiez  brié  \kə vu.z‿y.sje bʁi.je\
qu’ils/elles eussent  brié  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys bʁi.je\

Conditionnel

Présent
je  brierais \ʒə  bʁi.ʁɛ\
tu  brierais \ty  bʁi.ʁɛ\
il/elle/on  brierait \[il/ɛl/ɔ̃]  bʁi.ʁɛ\
nous  brierions \nu  bʁi.ʁjɔ̃\
vous  brieriez \vu  bʁi.ʁje\
ils/elles  brieraient \[il/ɛl]  bʁi.ʁɛ\
Passé
j’aurais  brié  \ʒ‿o.ʁɛ bʁi.je\
tu aurais  brié  \ty o.ʁɛ bʁi.je\
il/elle/on aurait  brié  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁɛ bʁi.je\
nous aurions  brié  \nu.z‿o.ʁjɔ̃ bʁi.je\
vous auriez  brié  \vu.z‿o.ʁje bʁi.je\
ils/elles auraient  brié  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɛ bʁi.je\

Impératif

Présent
  brie  \bʁi\
  brions  \bʁi.jɔ̃\
  briez  \bʁi.je\
Passé
 aie  brié   \ɛ bʁi.je\ 
 ayons  brié   \ɛ.jɔ̃ bʁi.je\ 
 ayez  brié   \ɛ.je bʁi.je\