Conjugaison:français/inciter

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en français
inciter
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de inciter, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
j’ incite \ʒ‿ ɛ̃.sit\
tu  incites \ty  ɛ̃.sit\
il/elle/on  incite \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ̃.sit\
nous  incitons \nu.z‿ ɛ̃.si.tɔ̃\
vous  incitez \vu.z‿ ɛ̃.si.te\
ils/elles  incitent \[il/ɛl].z‿ ɛ̃.sit\
Passé composé
j’ai  incité  \ʒ‿e ɛ̃.si.te\
tu as  incité  \ty a.z‿ɛ̃.si.te\
il/elle/on a  incité  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.ɛ̃.si.te\
nous avons  incité  \nu.z‿a.vɔ̃.z‿ɛ̃.si.te\
vous avez  incité  \vu.z‿a.ve.z‿ɛ̃.si.te\
ils/elles ont  incité  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃.t‿ɛ̃.si.te\
Imparfait
j’ incitais \ʒ‿ ɛ̃.si.tɛ\
tu  incitais \ty  ɛ̃.si.tɛ\
il/elle/on  incitait \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ̃.si.tɛ\
nous  incitions \nu.z‿ ɛ̃.si.tjɔ̃\
vous  incitiez \vu.z‿ ɛ̃.si.tje\
ils/elles  incitaient \[il/ɛl].z‿ ɛ̃.si.tɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  incité  \ʒ‿a.vɛ.z‿ɛ̃.si.te\
tu avais  incité  \ty a.vɛ.z‿ɛ̃.si.te\
il/elle/on avait  incité  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ.t‿ɛ̃.si.te\
nous avions  incité  \nu.z‿a.vjɔ̃.z‿ɛ̃.si.te\
vous aviez  incité  \vu.z‿a.vje.z‿ɛ̃.si.te\
ils/elles avaient  incité  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ.t‿ɛ̃.si.te\
Passé simple
j’ incitai \ʒ‿ ɛ̃.si.te\
tu  incitas \ty  ɛ̃.si.ta\
il/elle/on  incita \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ̃.si.ta\
nous  incitâmes \nu.z‿ ɛ̃.si.tam\
vous  incitâtes \vu.z‿ ɛ̃.si.tat\
ils/elles  incitèrent \[il/ɛl].z‿ ɛ̃.si.tɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  incité  \ʒ‿y.z‿ɛ̃.si.te\
tu eus  incité  \ty y.z‿ɛ̃.si.te\
il/elle/on eut  incité  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿ɛ̃.si.te\
nous eûmes  incité  \nu.z‿ym.z‿ɛ̃.si.te\
vous eûtes  incité  \vu.z‿yt.z‿ɛ̃.si.te\
ils/elles eurent  incité  \[i/ɛ]l.z‿yʁ.t‿ɛ̃.si.te\
Futur simple
j’ inciterai \ʒ‿ ɛ̃.si.t(ə.)ʁe\
tu  inciteras \ty  ɛ̃.si.t(ə.)ʁa\
il/elle/on  incitera \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ̃.si.t(ə.)ʁa\
nous  inciterons \nu.z‿ ɛ̃.si.t(ə.)ʁɔ̃\
vous  inciterez \vu.z‿ ɛ̃.si.t(ə.)ʁe\
ils/elles  inciteront \[il/ɛl].z‿ ɛ̃.si.t(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  incité  \ʒ‿o.ʁe ɛ̃.si.te\
tu auras  incité  \ty o.ʁa.z‿ɛ̃.si.te\
il/elle/on aura  incité  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa ɛ̃.si.te\
nous aurons  incité  \nu.z‿o.ʁɔ̃.z‿ɛ̃.si.te\
vous aurez  incité  \vu.z‿o.ʁe.z‿ɛ̃.si.te\
ils/elles auront  incité  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃.t‿ɛ̃.si.te\

Subjonctif

Présent
que j’ incite \kə ʒ‿ ɛ̃.sit\
que tu  incites \kə ty  ɛ̃.sit\
qu’il/elle/on  incite \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ̃.sit\
que nous  incitions \kə nu.z‿ ɛ̃.si.tjɔ̃\
que vous  incitiez \kə vu.z‿ ɛ̃.si.tje\
qu’ils/elles  incitent \k‿[il/ɛl].z‿ ɛ̃.sit\
Passé
que j’aie  incité  \kə ʒ‿ɛ ɛ̃.si.te\
que tu aies  incité  \kə ty ɛ.z‿ɛ̃.si.te\
qu’il/elle/on ait  incité  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ.t‿ɛ̃.si.te\
que nous ayons  incité  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃.z‿ɛ̃.si.te\
que vous ayez  incité  \kə vu.z‿ɛ.je.z‿ɛ̃.si.te\
qu’ils/elles aient  incité  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ.t‿ɛ̃.si.te\
Imparfait
que j’ incitasse \kə ʒ‿ ɛ̃.si.tas\
que tu  incitasses \kə ty  ɛ̃.si.tas\
qu’il/elle/on  incitât \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ̃.si.ta\
que nous  incitassions \kə nu.z‿ ɛ̃.si.ta.sjɔ̃\
que vous  incitassiez \kə vu.z‿ ɛ̃.si.ta.sje\
qu’ils/elles  incitassent \k‿[il/ɛl].z‿ ɛ̃.si.tas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  incité  \kə ʒ‿ys ɛ̃.si.te\
que tu eusses  incité  \kə ty ys.z‿ɛ̃.si.te\
qu’il/elle/on eût  incité  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿ɛ̃.si.te\
que nous eussions  incité  \kə nu.z‿y.sjɔ̃.z‿ɛ̃.si.te\
que vous eussiez  incité  \kə vu.z‿y.sje.z‿ɛ̃.si.te\
qu’ils/elles eussent  incité  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys.t‿ɛ̃.si.te\

Conditionnel

Impératif

Présent
  incite  \ɛ̃.sit\
  incitons  \ɛ̃.si.tɔ̃\
  incitez  \ɛ̃.si.te\
Passé
 aie  incité   \ɛ ɛ̃.si.te\ 
 ayons  incité   \ɛ.jɔ̃.z‿ɛ̃.si.te\ 
 ayez  incité   \ɛ.je.z‿ɛ̃.si.te\