da-unan
Breton[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
Adverbe [modifier le wikicode]
da-unan \da.ˈỹː.nãn\
- Seul(e), tout(e) seul(e), toi seul(e) : forme à la deuxième personne du singulier, avec un verbe.
- Ma flac’h kaezh, out amañ da-unan gant da bried en ti Mari-Jan. — (Anatol ar Braz, Mojenn an Ankou, traduit par Erwan ar Moal, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, page 67)
- Ma pauvre fille, tu es ici toute seule avec ton mari chez Mari-Jan.
- Ma flac’h kaezh, out amañ da-unan gant da bried en ti Mari-Jan. — (Anatol ar Braz, Mojenn an Ankou, traduit par Erwan ar Moal, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, page 67)
- Toi-même : avec un substantif, un pronom personnel ou une préposition conjuguée.
- Karout a ri da nesañ eveldout da-unan. — (Ar pevar Aviel, traduit sous la direction de Maodez Glanndour, Al Liamm, 1982, page 118)
- Tu aimeras ton prochain comme toi-même.
- Mar gellez kemeret an tec’h da-unan, dalc’h sonj mat da vont da Vaner Sant-Yann-Kerdaniel, un teir lev bennak ac’halenn. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Éditions Al Liamm, 1977, page 64)
- Si tu peux toi-même prendre la fuite, rappelle-toi bien d'aller au manoir de Saint-Jean-Kerdaniel, à environ trois lieues d’ici.
- Karout a ri da nesañ eveldout da-unan. — (Ar pevar Aviel, traduit sous la direction de Maodez Glanndour, Al Liamm, 1982, page 118)
Dérivés[modifier le wikicode]
Vocabulaire apparenté par le sens[modifier le wikicode]
Singulier | 1re personne | ma-unan |
---|---|---|
2e personne | da-unan | |
3e personne masculin |
e-unan | |
3e personne féminin |
he-unan | |
Pluriel | 1re personne | hon-unan |
2e personne | hocʼh-unan | |
3e personne | o-unan | |
Impersonnel | an-unan |
Prononciation[modifier le wikicode]
- Bretagne (France) : écouter « da-unan [Prononciation ?] » (bon niveau)