izaki

Voir aussi : Izaki

Basque

Étymologie

Dérivé de izan (« être, exister »), avec le suffixe -ki.

Nom commun

Déclinaison Nom inanimé Cas Indéfini Singulier Pluriel Absolutif izaki izakia izakiak Ergatif izakik izakiak izakiek Datif izakiri izakiari izakiei Génitif izakiren izakiaren izakien Comitatif izakirekin izakiarekin izakiekin Bénéfactif izakirentzat izakiarentzat izakientzat Causatif izakirengatik izakiarengatik izakiengatik Instrumental izakiz izakiaz izakiez Inessif izakitan izakian izakietan Locatif izakitako izakiko izakietako Allatif izakitara izakira izakietara Terminatif izakitaraino izakiraino izakietaraino Directif izakitarantz izakirantz izakietarantz Destinatif izakitarako izakirako izakietarako Ablatif izakitatik izakitik izakietatik Partitif izakirik — — Prolatif izakitzat — —

izaki \Prononciation ?\

1. Être vivant, créature.
   • izaki bizidun eta bizigabeak.

     les êtres vivants et les choses.

   • Izaki Goren.

     Être suprême.

Adverbe

izaki \Prononciation ?\

1. Étant.
   • indar guztia eskuetan izaki, pilotan jokatzen hasi zen.

     étant en pleine possession de ses forces, il commença à jouer à la pelote.

   • beste lanik ez izaki, etxera joan dira.

     n’ayant plus de travail, ils rentrèrent à la maison.

Références

• Elhuyar hiztegiak