weigeren

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Néerlandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe [modifier le wikicode]

Présent Prétérit
ik weiger weigerde
jij weigert
hij, zij, het weigert
wij weigeren weigerden
jullie weigeren
zij weigeren
u weigert weigerde
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben weigerend geweigerd

weigeren \Prononciation ?\ transitif ou intransitif

  1. Refuser, rejeter.
    • iemand iets weigeren
      refuser quelque chose à quelqu’un
  2. (Intransitif) Caler.
    • de motor weigert
      le moteur cale

Synonymes[modifier le wikicode]

refuser
caler

Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,6 % des Flamands,
  • 99,7 % des Néerlandais.

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]