locka
Français
Forme de verbe
Voir la conjugaison du verbe locker | ||
---|---|---|
Indicatif | ||
Passé simple | ||
il/elle/on locka | ||
locka \lɔ.ka\
- Troisième personne du singulier du passé simple de locker.
Suédois
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe 1
Conjugaison de locka | Actif | Passif |
---|---|---|
Infinitif | locka | lockas |
Présent | lockar | lockas |
Prétérit | lockade | lockades |
Supin | lockat | lockats |
Participe présent | lockande | — |
Participe passé | — | lockad |
Impératif | locka | — |
locka \Prononciation ?\ transitif
Synonymes
Dérivés
Verbe 2
Conjugaison de locka | Actif | Passif |
---|---|---|
Infinitif | locka | lockas |
Présent | lockar | lockas |
Prétérit | lockade | lockades |
Supin | lockat | lockats |
Participe présent | lockande | — |
Participe passé | — | lockad |
Impératif | locka | — |
locka \Prononciation ?\
- Appeler.
- Locka en hund.
- Appeler un chien.
- Locka en hund.
Dérivés
Vocabulaire apparenté par le sens
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « locka [Prononciation ?] »
Références
- Thekla Hammar, Svensk-fransk ordbok, 1936, 1re édition → consulter cet ouvrage (458)