marcare

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Révision datée du 4 septembre 2021 à 06:53 par LeptiBot (discussion | contributions) (→‎{{S|nom|fr}} : Remplacement ébauche-exe par exemple avec AWB)
Voir aussi : marcaré

Français

Étymologie

Voir marcaire.

Nom commun

Singulier Pluriel
marcare marcares
\Prononciation ?\

marcare \Prononciation ?\ masculin

  1. (Lorraine) (Vieilli) Variante de marcaire.

Prononciation

Références

  • Jean-François Michel, Dictionnaire des expressions vicieuses usitées dans un grand nombre de départemens et dans la ci-devant Province de Lorraine, Nancy, 1807.

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe marcar
Subjonctif Présent que (yo) marcare
que (tú) marcare
que (vos) marcare
que (él/ella/usted) marcare
que (nosotros-as) marcare
que (vosotros-as) marcare
que (os) marcare
(ellos-as/ustedes) marcare
Imparfait (en -ra) que (yo) marcare
que (tú) marcare
que (vos) marcare
que (él/ella/usted) marcare
que (nosotros-as) marcare
que (vosotros-as) marcare
que (os) marcare
(ellos-as/ustedes) marcare
Imparfait (en -se) que (yo) marcare
que (tú) marcare
que (vos) marcare
que (él/ella/usted) marcare
que (nosotros-as) marcare
que (vosotros-as) marcare
que (os) marcare
(ellos-as/ustedes) marcare
Futur que (yo) marcare
que (tú) marcare
que (vos) marcare
que (él/ella/usted) marcare
que (nosotros-as) marcare
que (vosotros-as) marcare
que (os) marcare
(ellos-as/ustedes) marcare

marcare \Prononciation ?\

  1. Première personne du singulier du futur du subjonctif de marcar.
  2. Troisième personne du singulier du futur du subjonctif de marcar.

Italien

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe

marcare \Prononciation ?\ 1er groupe (voir la conjugaison)

  1. Marquer.