« hon-unan » : différence entre les versions
Contenu supprimé Contenu ajouté
précision |
citation |
||
Ligne 11 : | Ligne 11 : | ||
#* ''Ma vennomp kaout rouaned veur, bezomp '''hon-unan''' sujidi valc'h, gouvezomp bepred bezañ dieub.'' {{source|[[w:Claude Bernard|Claude Bernard]], ''Arzhur Breizh'', traduit par Yann-Vari ar Gov, 2de éd., J.-B. Baillère, Paris, 1949, p. 42.}} |
#* ''Ma vennomp kaout rouaned veur, bezomp '''hon-unan''' sujidi valc'h, gouvezomp bepred bezañ dieub.'' {{source|[[w:Claude Bernard|Claude Bernard]], ''Arzhur Breizh'', traduit par Yann-Vari ar Gov, 2de éd., J.-B. Baillère, Paris, 1949, p. 42.}} |
||
#*: Si nous voulons avoir de grands rois, nous devons nous-mêmes être de fiers sujets, sachons toujours être libres. |
#*: Si nous voulons avoir de grands rois, nous devons nous-mêmes être de fiers sujets, sachons toujours être libres. |
||
#* ''N’on ket evit reiñ gweleoù deoc’h rak karget int holl ganeomp '''hon-unan'''.'' {{source| |
#* ''N’on ket evit reiñ gweleoù deoc’h rak karget int holl ganeomp '''hon-unan'''.'' {{source|{{Citation/Lan Inizan/Emgann Kergidu/1977|1|59}}}} |
||
#*: Je ne peux pas vous donner de lits car ils sont tous occupés par nous-mêmes. |
#*: Je ne peux pas vous donner de lits car ils sont tous occupés par nous-mêmes. |
||
Version du 25 avril 2016 à 12:39
Breton
Étymologie
Adverbe
hon-unan \ɔ̃n.ˈ(h)ỹː.nãn\
- Seuls, tout seuls, nous seuls : forme à la première personne du pluriel, avec un verbe.
- Bez’ ez omp un tamm ’vel beajourien chomet war ar c’hae en ti-gar : gwelet hon eus hor mignoned o vont kuit, hag emaomp aze hon-unan hep gellout lavaret petra int deuet da vezañ. — (Job an Irien, Kala-Goañv, in Ya!, niv. 437, 25 Here 2013, p. 9)
- Nous sommes un peu comme des voyageurs restés sur le quai de la gare : nous avons vu nos amis partir, et nous restons là seuls sans pouvoir dire ce qu’ils sont devenus.
- Bez’ ez omp un tamm ’vel beajourien chomet war ar c’hae en ti-gar : gwelet hon eus hor mignoned o vont kuit, hag emaomp aze hon-unan hep gellout lavaret petra int deuet da vezañ. — (Job an Irien, Kala-Goañv, in Ya!, niv. 437, 25 Here 2013, p. 9)
- Nous-mêmes : avec un substantif, un pronom personnel ou une préposition conjuguée.
- Ma vennomp kaout rouaned veur, bezomp hon-unan sujidi valc'h, gouvezomp bepred bezañ dieub. — (Claude Bernard, Arzhur Breizh, traduit par Yann-Vari ar Gov, 2de éd., J.-B. Baillère, Paris, 1949, p. 42.)
- Si nous voulons avoir de grands rois, nous devons nous-mêmes être de fiers sujets, sachons toujours être libres.
- N’on ket evit reiñ gweleoù deoc’h rak karget int holl ganeomp hon-unan. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Éditions Al Liamm, 1977, page 59)
- Je ne peux pas vous donner de lits car ils sont tous occupés par nous-mêmes.
- Ma vennomp kaout rouaned veur, bezomp hon-unan sujidi valc'h, gouvezomp bepred bezañ dieub. — (Claude Bernard, Arzhur Breizh, traduit par Yann-Vari ar Gov, 2de éd., J.-B. Baillère, Paris, 1949, p. 42.)
Dérivés
Vocabulaire apparenté par le sens
Singulier | 1re personne | ma-unan |
---|---|---|
2e personne | da-unan | |
3e personne masculin |
e-unan | |
3e personne féminin |
he-unan | |
Pluriel | 1re personne | hon-unan |
2e personne | hocʼh-unan | |
3e personne | o-unan | |
Impersonnel | an-unan |