buigen

Néerlandais

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe

	Présent	Prétérit
ik	buig	boog
jij	buigt
hij, zij, het	buigt
wij	buigen	bogen
jullie	buigen
zij	buigen
u	buigt	boog
Auxiliaire	Participe présent	Participe passé
hebben, zijn	buigend	gebogen

buigen \bʌj.ɣǝ:\ transitif

1. Courber, recourber.
   • zich uit het venster buigen : se pencher à la fenêtre

buigen intransitif

1. S’incliner, se plier.
   • voor iemand buigen : s’incliner devant quelqu’un
   • voor iemands wil buigen : se plier aux volontés de quelqu’un
   • de schroef van de filterhouder buigt : la vis du porte-filtre se plie
   • buigen onder : ployer sous

Apparentés étymologiques

courber

• vooroverbuigen

Vocabulaire apparenté par le sens

courber

• knikken
• neigen