brasa
Français
Forme de verbe
Voir la conjugaison du verbe braser | ||
---|---|---|
Indicatif | ||
Passé simple | ||
il/elle/on brasa | ||
brasa \bʁa.za\
- Troisième personne du singulier du passé simple de braser.
Breton
Forme de verbe
Mutation | Forme |
---|---|
Non muté | brasa |
Adoucissante | vrasa |
Durcissante | prasa |
brasa \ˈbrasːa\
- Troisième personne du singulier de l’indicatif présent de brasaat.
- Deuxième personne du singulier de l’impératif de brasaat.
Catalan
Étymologie
- De l’occitan brasa.
Nom commun
Singulier | Pluriel |
---|---|
brasa \Prononciation ?\ |
brases \Prononciation ?\ |
brasa \Prononciation ?\ féminin
Espagnol
Étymologie
- De l’occitan brasa.
Nom commun
Singulier | Pluriel |
---|---|
brasa | brasas |
brasa \Prononciation ?\ féminin
Dérivés
Voir aussi
- brasa sur l’encyclopédie Wikipédia (en espagnol)
Références
Occitan
Étymologie
- Voir le français braise.
Nom commun
Singulier | Pluriel |
---|---|
brasa \ˈbɾazo̞\ |
brasas \ˈbɾazo̞s\ |
brasa [ˈbɾazo̞] (graphie normalisée) féminin
Variantes
- braisa (vivaro-alpin)
Dérivés
Prononciation
- languedocien : [ˈbɾazo̞]
- provençal maritime et rhodanien, vivaro-alpin : [ˈbʁazo̞]
- niçois : [ˈbʁaza]
Références
- Jòrge Fettuciari, Guiu Martin, Jaume Pietri, Dictionnaire provençal français - Diccionari provençau francés, L'Escomessa, CREO Provença, Edisud, Aix-en-Provence, 2003, ISBN 2-7449-0464-3
- Loís Alibèrt, Dictionnaire occitan-français selon les parlers languedociens, Institut d’Estudis Occitans, 1997 ISBN 2-85910-069-5
- Georges Castellana, Dictionnaire niçois-français, Serre, Nice, 1952
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Andrieu Faure, Assai de diccionari francés-aupenc d’òc, 2009 → Consulter en ligne
- Yves Lavalade, Dictionnaire d’usage occitan/français - Limousin-Marche-Périgord, Institut d’Estudis Occitans dau Lemosin, 2010, ISBN 978-2-9523897-6-4
- Miquèu Grosclaude, Gilabèrt Nariòo, Patric Guilhemjoan, Dictionnaire Français / Occitan (gascon), Per Noste, 2007
- Cristian Omelhièr, Petiòt diccionari occitan d’Auvernhe - francés (auvernhe meijornal), Ostal del libre, 2007 → Consulter en ligne
- Jean-Claude Rixte, Jean-Alexandre Cluze, Dictionnaire des dialectes dauphinois anciens et modernes par l’abbé Louis Moutier, IEO-Drôme/ELLUG, Montélimar/Grenoble, 2007
Portugais
Étymologie
- De l’espagnol brasa.
Nom commun
Singulier | Pluriel |
---|---|
brasa | brasas |
brasa \Prononciation ?\ féminin
Dérivés
- abrasar (« embraser »)
Références
- Cette page utilise des informations de l’article du Wiktionnaire en portugais, sous licence CC BY-SA 4.0 : brasa. (liste des auteurs et autrices)
Catégories :
- français
- Formes de verbes en français
- breton
- Formes de verbes en breton
- catalan
- Mots en catalan issus d’un mot en occitan
- Noms communs en catalan
- espagnol
- Mots en espagnol issus d’un mot en occitan
- Lemmes en espagnol
- Noms communs en espagnol
- occitan
- Mots en occitan issus d’un mot en français
- Noms communs en occitan
- Occitan en graphie normalisée
- portugais
- Mots en portugais issus d’un mot en espagnol
- Lemmes en portugais
- Noms communs en portugais