disciplinaris
Apparence
Forme d’adjectif
[modifier le wikicode]Nombre | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Masculin | disciplinari \di.si.pliˈna.ɾi\ |
disciplinaris \di.si.pliˈna.ɾis\ |
Féminin | disciplinària \di.si.pliˈna.ɾiəs\ |
disciplinàries \di.si.pliˈna.ɾiəs\ |
disciplinaris [di.si.pliˈna.ɾis] masculin
- Masculin pluriel de disciplinari.
Étymologie
[modifier le wikicode]- Dérivé de disciplina, avec le suffixe -aris. Note : on s’attendrait à *disciplinalis, mot typique du latin de la décadence.
Adjectif
[modifier le wikicode]Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | disciplinaris | disciplinaris | disciplinare | disciplinares | disciplinares | disciplinaria |
Vocatif | disciplinaris | disciplinaris | disciplinare | disciplinares | disciplinares | disciplinaria |
Accusatif | disciplinarem | disciplinarem | disciplinare | disciplinares | disciplinares | disciplinaria |
Génitif | disciplinaris | disciplinaris | disciplinaris | disciplinarium | disciplinarium | disciplinarium |
Datif | disciplinari | disciplinari | disciplinari | disciplinaribus | disciplinaribus | disciplinaribus |
Ablatif | disciplinari | disciplinari | disciplinari | disciplinaribus | disciplinaribus | disciplinaribus |
disciplinaris \Prononciation ?\
- Disciplinaire, d’enseignement.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Scientifique.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
[modifier le wikicode]- « disciplinaris », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Forme d’adjectif
[modifier le wikicode]Nombre | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Masculin | disciplinari \disipliˈna.ɾi\ |
disciplinaris \disipliˈna.ɾis\ |
Féminin | disciplinària \disipliˈna.ɾjo̯\ |
disciplinàrias \disipliˈna.ɾjo̯s\ |
disciplinaris \disipliˈnaɾis\ (graphie normalisée)
- Masculin pluriel de disciplinari.