forrabi
Espéranto
Étymologie
- Verbe composé de la racine rabi (« piller, ravir »), de l’affixe for (« loin ») et de la terminaison -i (« verbe ») .
Verbe
Temps | Passé | Présent | Futur |
---|---|---|---|
Indicatif | forrabis | forrabas | forrabos |
Participe actif | forrabinta(j,n) | forrabanta(j,n) | forrabonta(j,n) |
Participe passif | forrabita(j,n) | forrabata(j,n) | forrabota(j,n) |
Adverbe actif | forrabinte | forrabante | forrabonte |
Adverbe passif | forrabite | forrabate | forrabote |
Substantif actif |
forrabinto(j,n) forrabintino(j,n) |
forrabanto(j,n) forrabantino(j,n) |
forrabonto(j,n) forrabontino(j,n) |
Subst. passif | forrabito(j,n) forrabitino(j,n) |
forrabato(j,n) forrabatino(j,n) |
forraboto(j,n) forrabotino(j,n) |
Mode | Conditionnel | Volitif | Infinitif |
Présent | forrabus | forrabu | forrabi |
voir le modèle “eo-conj” |
forrabi \fɔɾ.ˈɾa.bi\ transitif mot-dérivé UV
Prononciation
- France (Toulouse) : écouter « forrabi [Prononciation ?] »