galv-diwall
Breton[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Composé de galv (« appel ») et de diwall (« prendre garde »).
Nom commun [modifier le wikicode]
Mutation | Forme |
---|---|
Non muté | galv-diwall |
Adoucissante | cʼhalv-diwall |
Durcissante | kalv-diwall |
galv-diwall \ɡalv ˈdiwal\ masculin
- Alerte.
- Ur sulvezh diouzh ar beure — bihanik e oan cʼhoazh d’ar mare-se — e voe galv-diwall d’ar pemocʼh-gouez. — (Goulven Jacq, Pinvidigezh ar paour, Al Liamm, 1977, page 119)
- Un dimanche matin — j’étais encore petit à cette époque — il y eut une alerte au sanglier.
- Ur sulvezh diouzh ar beure — bihanik e oan cʼhoazh d’ar mare-se — e voe galv-diwall d’ar pemocʼh-gouez. — (Goulven Jacq, Pinvidigezh ar paour, Al Liamm, 1977, page 119)
- Cri ou signal d’alarme.
- Un harzhadenn ferv a darzh peocʼh an noz. Ki e vreur, va cʼhi, dihunet a-daol-trumm a daol e cʼhalv-diwall. — (Reun Menez Keldreg, Tonkadur, in Al Liamm, no 114, janvier-février 1966, page 21)
- Un aboiement féroce déchire le silence de la nuit. Le chien de son frère, mon chien, réveillé soudainement lance son cri d’alarme.
- Un harzhadenn ferv a darzh peocʼh an noz. Ki e vreur, va cʼhi, dihunet a-daol-trumm a daol e cʼhalv-diwall. — (Reun Menez Keldreg, Tonkadur, in Al Liamm, no 114, janvier-février 1966, page 21)