Aller au contenu

garum

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Du latin garum.
SingulierPluriel
garum garums
\ɡa.ʁɔm\

garum \ɡa.ʁɔm\ masculin

  1. (Antiquité) Sorte de saumure que faisaient les Romains en recueillant les liquides qui s’écoulaient de petits poissons salés et qu’ils aromatisaient fortement.
    • Palmyre importait aussi le garum qui n’est autre que le nuoc-mâm : du poisson macéré dans du sel, condiment obligé de la cuisine antique.  (Paul Veyne, Palmyre. L’irremplaçable trésor, Albin Michel, 2015, page 31)
    • À l’opposé du lard dur, il y a ce qu’on pourrait appeler une anticonserve, le garum qui, lui aussi, appartient à l’univers du banquet.  (Jean-Louis Flandrin, Jane Cobbi, Tables d’hier, tables d’ailleurs : histoire et ethnologie du repas, 1999)


Modifier la liste d’anagrammes

  • Garum sur l’encyclopédie Wikipédia

Références

[modifier le wikicode]
Du grec ancien γάρον, gáron.
Cas Singulier Pluriel
Nominatif garum gara
Vocatif garum gara
Accusatif garum gara
Génitif garī garōrum
Datif garō garīs
Ablatif garō garīs

garum \Prononciation ?\ neutre

  1. (Cuisine) Garum, saumure de poissons fermentés, nuoc mam des Romains.
    • Aliud etiamnum liquoris exquisiti genus, quod garum vocavere, intestinis piscium ceterisque, quae abicienda essent, sale maceratis, ut sit illa putrescentium sanies. hoc olim conficiebatur ex pisce, quem Graeci γάρον vocabant, capite eius usto suffitu extrahi secundas monstrantes, nunc e scombro pisce laudatissimum in Carthaginis spartariae cetariis — sociorum id appellatur —, singulis milibus nummum permutantibus congios fere binos. Pline, HN, XXXI, 93.

Apparentés étymologiques

[modifier le wikicode]

Références

[modifier le wikicode]