infaniĝi

Espéranto

Étymologie

Verbe composé de la racine infano (« enfant »), du suffixe -iĝ- (« devenir, tendre vers ») et de la terminaison -i (« verbe ») .

Verbe

Temps	Passé	Présent	Futur
Indicatif	infaniĝis	infaniĝas	infaniĝos
Participe actif	infaniĝinta(j,n)	infaniĝanta(j,n)	infaniĝonta(j,n)
Adverbe	infaniĝinte	infaniĝante	infaniĝonte
Mode	Conditionnel	Volitif	Infinitif
Présent	infaniĝus	infaniĝu	infaniĝi
voir le modèle “eo-conj-intrans”

infaniĝi \in.fa.ˈni.dʒi\ intransitif     composition de racines de l’ekzercaro §39

1. Retomber en enfance.
   • (Ekzercaro §39) Tiu ĉi maljunulo tute malsaĝiĝis kaj infaniĝis.

     Ce vieillard est devenu totalement insensé et est retombé enfance.

Apparentés étymologiques

Académique :

• infano (mot-racine UV ) Modèle:eo-ss : enfant
• infaneco ( Mot exemple fondamental de l’UV) Modèle:eo-ss : enfance
• infanistino ( composition de racines de l’ekzercaro §37) Modèle:eo-ss : nounoum nourrice

Autre :

• infanisto Modèle:eo-ak Modèle:eo-ss : personne s’occupant d’enfant

Voir aussi

• infano sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto) 

Références

Vocabulaire:

• infaniĝi sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
• infano sur le site Reta-vortaro.de (RV)
• Composition "infan-iĝ-i" (à racines U.V.) présente dans l’Ekzercaro de la Fundamento (Ekzercaro,  R1 de l’Akademio de Esperanto).