monarch

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir aussi : Monarch

Anglais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du latin monarcha, lui-même issu du grec ancien μονάρχης, monarkhês.

Nom commun [modifier le wikicode]

Singulier Pluriel
monarch
\ˈmɑn.ɚk\
ou \ˈmɒn.ək\
monarchs
\ˈmɑn.ɚks\
ou \ˈmɒn.əks\

monarch \ˈmɑn.ɚk\ ou \ˈmɑn.ɑɹk\ (États-Unis), \ˈmɒn.ək\ (Royaume-Uni)

  1. Monarque.
  2. (Entomologie) Monarque, grand monarque, danaïné.

Synonymes[modifier le wikicode]

Dérivés[modifier le wikicode]

Hyponymes[modifier le wikicode]

Prononciation[modifier le wikicode]

Néerlandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du latin monarcha, lui-même issu du grec ancien μονάρχης, monarkhês.

Nom commun [modifier le wikicode]

Nombre Singulier Pluriel
Nom monarch monarchen
Diminutif monarchje monarchjes

monarch \mo.nɑrχ\ masculin

  1. Monarque.

Synonymes[modifier le wikicode]

Dérivés[modifier le wikicode]

Hyponymes[modifier le wikicode]

Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 96,0 % des Flamands,
  • 93,2 % des Néerlandais.

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]